chorąży

chorąży {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos odm. przym. – rz. {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'osoba niosąca chorągiew, sztandar w czasie uroczystości (zwykle specjalnie wybrana i przeszkolona w tym celu); w wojsku i innych organizacjach o podobnym charakterze: wyznaczony żołnierz (dawniej podoficer), odznaczający się reprezentacyjnym{{/stl_7}}{{stl_7}} wyglądem, noszący sztandar swojej jednostki': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chorąży cechu, szkoły. Chorąży hufca, drużyny harcerskiej. Chorąży brygady, dywizji, pułku. Chorąży jednostki straży pożarnej, policji. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w wojsku i niektórych organizacjach: osoba mająca stopień wyższy od podoficera, a niższy od oficera; z dodatkowymi określeniami: jeden z grupy tych stopni' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w dawnych wiekach w Polsce i na Litwie: urzędnik noszący chorągiew ziemi lub chorągiew królewską w czasie uroczystości państwowych; później godność tytularna, często dziedziczona w rodach szlacheckich': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chorąży królewski, ziemski. {{/stl_10}}